محصولات وارداتی از چین به هند

در سال تقویمی 2023، چین کالاهایی به ارزش 110 میلیارد دلار به هند صادر کرد. در میان عمده صادرات از چین به هند، رایانه ها (6.28 میلیارد دلار آمریکا)، تجهیزات پخش (5.56 میلیارد دلار آمریکا)، مدارهای مجتمع (4.56 میلیارد دلار آمریکا)، تلفن (3.62 میلیارد دلار آمریکا) و دستگاه های نیمه هادی (3.10 میلیارد دلار) بودند. در طول 28 سال، صادرات چین به هند به طور پیوسته با نرخ سالانه 19.4 درصد افزایش یافته است که از 924 میلیون دلار در سال 1995 به 110 میلیارد دلار در سال 2023 رسیده است.

لیست تمام محصولاتی که از چین به هند وارد شده اند

جدول زیر فهرستی جامع از همه کالاهایی را که در سال 2023 از چین به هند صادر شد، بر اساس انواع محصول طبقه‌بندی شده و بر اساس ارزش تجاری آنها به دلار آمریکا رتبه‌بندی می‌کند.

نکاتی برای استفاده از این جدول

1. شناسایی محصولات با تقاضای بالا: محصولات با رتبه برتر را تجزیه و تحلیل کنید تا مشخص کنید کدام اقلام دارای بالاترین ارزش تجاری هستند. این محصولات احتمالاً در بازار هند تقاضای بالایی دارند و فرصت‌های سودآوری را برای واردکنندگان و فروشندگان فراهم می‌کنند.
2. اکتشاف بازار طاقچه: محصولاتی با ارزش تجاری قابل توجهی که ممکن است معمولاً شناخته شده نباشند کاوش کنید. این محصولات خاص می‌توانند بخش‌های دست‌نخورده بازار را با رقابت کمتر نشان دهند و به فروشندگان و واردکنندگان این امکان را می‌دهند که موقعیت منحصر به فردی در بازار کسب کنند.

آخرین به روز رسانی: آوریل، 2024

نکته 1: کد HS4 یا کد 4 رقمی سیستم هماهنگ، بخشی از سیستم توصیف و کدگذاری هماهنگ کالا (HS) است. این یک سیستم استاندارد بین المللی برای طبقه بندی کالاها در تجارت بین المللی است.

نکته 2: این جدول به طور مرتب به صورت سالانه به روز می شود. بنابراین، ما شما را تشویق می‌کنیم که برای دسترسی به آخرین اطلاعات در مورد تجارت بین چین و هند، مرتباً از آن بازدید کنید.

قراردادهای تجاری بین چین و هند

چین و هند، دو تا از بزرگترین اقتصادهای آسیا، روابط تجاری پیچیده و چندوجهی دارند. مشخصه تعاملات اقتصادی آنها هم همکاری و هم رقابت با توافقنامه های مختلف با هدف تسهیل تجارت و رسیدگی به چالش ها است. در اینجا مروری بر قراردادهای تجاری کلیدی و چارچوب های همکاری بین چین و هند است:

1. قراردادهای تجاری دوجانبه: در طول سال ها، چین و هند چندین توافق نامه تجاری دوجانبه با هدف افزایش همکاری های تجاری و اقتصادی امضا کرده اند. این قراردادها اغلب بر کاهش موانع تجاری، رسیدگی به عدم تعادل تجاری دوجانبه و تسهیل دسترسی به بازار برای کالاها و خدمات مختلف تمرکز دارند. ویژگی‌های این توافق‌نامه‌ها در حالی تغییر می‌کند که هر دو کشور درباره شرایطی مذاکره می‌کنند که به بهترین نحو از منافع داخلی و استراتژیک آنها حمایت می‌کند.
2. بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا (AIIB) (2016): هند یکی از اعضای موسس AIIB، یک بانک توسعه چندجانبه است که توسط چین راه اندازی شده است. اگرچه به خودی خود یک توافقنامه تجاری نیست، اما AIIB نقش مهمی در تامین مالی پروژه های زیربنایی در هند ایفا می کند که به طور غیرمستقیم از تجارت و رشد اقتصادی حمایت می کند.
3. قراردادهای بریکس: چین و هند به عنوان اعضای گروه بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی)، در توافقنامه‌های چندجانبه مشارکت می‌کنند که همکاری اقتصادی بین کشورهای عضو را ارتقا می‌دهد. این توافقنامه ها اغلب بر توسعه، مالی و همکاری اقتصادی متمرکز هستند که شامل اقدامات تسهیل تجارت در بین کشورهای بریکس می شود.
4. مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای (RCEP): اگرچه هند در ابتدا در مذاکرات شرکت کرد، اما در سال 2019 به دلیل نگرانی در مورد تأثیر منفی بالقوه بر صنایع داخلی و کشاورزی خود، از RCEP خارج شد. چین، به عنوان یکی از اعضای مهم RCEP، همچنان از مناطق آزاد تجاری و یکپارچگی اقتصادی منطقه ای دفاع می کند.
5. قراردادهای تجارت مرزی: هند و چین توافقنامه هایی را به طور خاص برای تسهیل تجارت در سراسر مرزهای خود ایجاد کرده اند، مانند موافقت نامه Nathu La pass که پس از بیش از چهار دهه بسته شدن در سال 2006 برای تجارت مرزی بازگشایی شد. هدف از این توافقنامه ها ترویج مبادلات اقتصادی در مناطق مرزی، تقویت توسعه اقتصادی محلی و ایجاد اعتماد از طریق روابط اقتصادی است.

این توافق‌ها گستردگی تعاملات اقتصادی بین چین و هند را از توافق‌های مستقیم دوجانبه تا تعاملات چندجانبه گسترده‌تر نشان می‌دهد. آنها منعکس کننده تلاش های مداوم برای مدیریت یک رابطه پیچیده و در عین حال تلاش برای بهره برداری از فرصت های اقتصادی هستند که به نفع هر دو کشور است.